جایگاه زیرساختهای On-Prem در فناوری اطلاعات مدرن
در دنیای امروز که رایانش ابری به سرعت در حال گسترش است، بسیاری از سازمانها به سمت استفاده از سرویسهای ابری حرکت کردهاند. اما این بدان معنا نیست که زیرساختهای On-Premises (درونسازمانی) دیگر جایگاهی در فناوری اطلاعات مدرن ندارند. همچنان دلایلی فنی، امنیتی، و اقتصادی وجود دارد که سازمانها را به استفاده از این زیرساختها متعهد میکند.
۱. امنیت و کنترل کامل دادهها
بسیاری از سازمانها، بهویژه در صنایع حساس مانند بانکداری، بهداشت، و دفاعی، ملزم به رعایت استانداردهای سختگیرانهای برای حفاظت از اطلاعات هستند. در چنین مواردی، نگهداری دادهها در زیرساخت On-Prem امکان کنترل ۱۰۰٪ بر دادهها را فراهم میکند و وابستگی به ارائهدهندگان ابری را کاهش میدهد.
۲. انطباق با مقررات و قوانین
برخی از کشورها و صنایع قوانین سختگیرانهای در مورد محل ذخیرهسازی و پردازش دادهها دارند. برای مثال، در برخی حوزههای قضایی، دادههای کاربران باید در داخل مرزهای همان کشور نگهداری شوند. در چنین شرایطی، استفاده از مراکز داده On-Prem راهکاری ضروری برای رعایت قوانین محسوب میشود.
۳. تأخیر کم و عملکرد بالا
سازمانهایی که نیازمند تأخیر بسیار پایین و عملکرد بالا هستند، معمولاً نمیتوانند بهطور کامل به فضای ابری متکی باشند. برای مثال، مراکز مالی با معاملات آنی، شرکتهای مخابراتی با سرویسهای آنی، و صنعت تولید که به پردازش آنی دادههای صنعتی نیاز دارند، همچنان به زیرساختهای محلی متکی هستند.
۴. هزینههای عملیاتی و سرمایهگذاری اولیه
رایانش ابری مزایای زیادی دارد، اما هزینههای مداوم اشتراک خدمات ابری در برخی موارد میتواند بیش از هزینههای یک سرمایهگذاری اولیه برای یک زیرساخت On-Prem باشد. سازمانهایی که در بلندمدت به زیرساختهای پایدار نیاز دارند و مدل هزینهای ثابت را ترجیح میدهند، ممکن است مالکیت سرورهای فیزیکی را گزینهای بهصرفهتر ببینند.
۵. نیاز به پردازشهای محلی در محیطهای خاص
در برخی محیطها، مانند کارخانجات، پالایشگاهها، یا مناطق دورافتاده، اتصال دائمی به اینترنت یا فضای ابری امکانپذیر نیست. در چنین سناریوهایی، پردازشهای محلی روی سختافزارهای On-Prem ضروری است تا عملیات سازمان بدون وابستگی به اینترنت ادامه پیدا کند.
۶. قابلیت شخصیسازی و تنظیمات پیشرفته
در فضای ابری، کاربران معمولاً در چارچوب سرویسهای ارائهشده توسط شرکتهای ابری محدود هستند و انعطافپذیری کمتری در تنظیمات زیرساخت دارند. در مقابل، زیرساختهای On-Prem این امکان را میدهند که سختافزار و نرمافزار کاملاً مطابق نیازهای سازمان تنظیم شوند.
۷. مدیریت بار کاری ترکیبی (Hybrid Cloud)
بسیاری از سازمانها رویکرد ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) را اتخاذ کردهاند که در آن ترکیبی از On-Prem و Cloud استفاده میشود. در این مدل، دادههای حساس یا بارهای کاری حیاتی در زیرساخت محلی باقی میمانند، درحالیکه سایر پردازشها در محیط ابری اجرا میشوند. این روش مزایای هر دو مدل را در بر دارد.
۸. مقاوم بودن در برابر قطعی سرویسهای ابری
هیچ سرویسی ۱۰۰٪ در دسترس نیست و حتی بزرگترین ارائهدهندگان ابری مانند AWS، Microsoft Azure، و Google Cloud نیز دچار قطعی سرویس میشوند. سازمانهایی که نمیتوانند ریسک از کار افتادن سرویسها را بپذیرند، معمولاً بخشی از زیرساخت خود را در محیط On-Prem نگه میدارند تا در صورت بروز قطعی در فضای ابری، عملیات حیاتی سازمان مختل نشود.
۹. امنیت سایبری و حملات احتمالی
فضای ابری بهعنوان یک محیط عمومی، همواره در معرض تهدیدات سایبری قرار دارد. در حالی که شرکتهای ابری تدابیر امنیتی پیشرفتهای ارائه میکنند، برخی سازمانها ترجیح میدهند دادههای بسیار حساس و حیاتی را در محیطهای بسته و کنترلشده On-Prem نگهداری کنند تا سطح تهدیدات خارجی را کاهش دهند.
۱۰. آینده زیرساختهای On-Prem
با وجود رشد سریع رایانش ابری، زیرساختهای On-Prem همچنان بخش مهمی از معماری فناوری اطلاعات مدرن را تشکیل میدهند. به نظر میرسد که آینده ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) باشد، جایی که سازمانها بسته به نیازهای خود، از ترکیبی از ابر عمومی، ابر خصوصی، و زیرساختهای On-Prem استفاده خواهند کرد.
جمعبندی
انتقال کامل به فضای ابری برای همه سازمانها مناسب نیست و زیرساختهای On-Prem همچنان در بسیاری از صنایع ضروری هستند. از امنیت دادهها گرفته تا هزینهها، عملکرد، و انطباق با قوانین، عوامل متعددی تعیین میکنند که آیا یک سازمان باید به سمت فضای ابری حرکت کند یا زیرساختهای محلی خود را حفظ کند. انتخاب بین این دو بستگی به نیازهای فنی، امنیتی، و اقتصادی هر سازمان دارد و در بسیاری از موارد، یک مدل ترکیبی بهترین راهکار محسوب میشود.
0 مورد نقد و بررسی
۲ مورد نظر
با درود و تشکر بابت مطلب بسیار مفیدی که گذاشتید. بنظرم چند مورد دیگه هم میشه بهش اضافه کرد اونم شرایط حال حاضر ایران که چند بخش میشه و چند فاکتور داره :
۱- مبحث سیاسی و تحریم ( که میتونه موقت باشه ولی نمیشه نادیدش گرفت)
۲- بحث نبود مسئله لایسنسینگ که با در نظر گرفتن نبود تحریم ها با صرفه و توجیه اقتصادیش خیلی سخت میشه برای ارگان ها
۳- با تمام این موارد میشه اینجوری نگاه کرد با رشد کلاد که قطعا به مرور دنیا به سمتش میره ،شبکه های On-Prem وارد نسل جدیدی میشن که استانداردهاشون دچار تغییری خواهند شد که حتی اگر از سرویس های کلاد استفاده نکنند بصورتی رشد کنند و یا پیاده سازی بشن که این قابلیت رو داشته باشند.
در پایان اینم اضافه کنم که این موارد بیشتر در مورد ایران حال حاضر صدق میکنه و بازم هم تشکر بابت مطلب مفیدتون و جسارت بنده رو ببخشید. با احترام
با سلام و احترام،
از اینکه وقت گذاشتید و نظرتون رو به اشتراک گذاشتید، واقعاً سپاسگزارم. مواردی که اشاره کردید کاملاً درست و قابلتأمل هستند، مخصوصاً تأثیر مسائل تحریم، لایسنسینگ، و مسیر تکامل شبکههای On-Prem در آینده.
البته در این مطلب سعی شده بود یک دید کلی و بدون تمرکز روی جغرافیای خاصی ارائه بشه، اما قطعاً شرایط هر منطقه، از جمله ایران، میتونه در تصمیمگیریهای مربوط به کلاد و On-Premises تأثیر قابلتوجهی داشته باشه.
باز هم از همراهی و نگاه دقیق شما متشکرم و خوشحال میشم در آینده بیشتر در این مورد تبادل نظر کنیم. 🙏🏼
با احترام،